Grupy serologiczne Legionella pneumophila od do 6 wykryto metodą immunofluorescencji pośredniej. Próbki surowicy pobrano podczas ostrej fazy choroby i podczas rekonwalescencji; mediana odstępu między pobraniem próbki wynosiła 48 dni. Zwiększenie miana przeciwciał o współczynnik co najmniej 4 podczas tego okresu zastosowano do diagnozy Mycoplasma pneumoniae, 16 parwowirusów B19,17 i Epstein-Barr. 18 Wzrosty zostały potwierdzone przez specyficzne testy przeciwciał IgM.
W podgrupie pacjentów pary próbek serologicznych i próbek oskrzeli lub plwociny zostały wysłane do laboratorium dr. Juliasa Schachtera (University of California, San Francisco) w celu zbadania hodowli chlamydii i pomiaru miana przeciwciał przeciw chlamydii zgodnie z techniką mikroimmunofluorescencji. 19 Próbki z nosogardzieli analizowano następnie za pomocą reakcji łańcuchowej polimerazy. 20 Rozpoznanie zakażenia Chlamydia pneumoniae opierało się na wzroście miana przeciwciał IgG o czynnik 4 przy braku reakcji krzyżowej z C. trachomatis na analizę mikroimmunofluorescencyjną, początkowo. Miano przeciwciał IgM większe niż 1:16, lub test pozytywnej reakcji łańcuchowej polimerazy.
Wewnątrzkomórkowy lipid z makrofagów pęcherzykowych uzyskanych z próbek oskrzeli oceniano pod kątem zatorowości płucnej płuc zgodnie z modyfikacją indeksu Corwina, metody kwantyfikacji ilości lipidów znajdujących się w makrofagach płucnych. Analizowano próbki pobrane podczas autopsji i preparatów histopatologicznych. przez centralną jednostkę patologiczną pod kątem dowodów na obecność wirusa sierpowatego.
Analiza statystyczna
Przeprowadziliśmy wstępną analizę statystyczną po wyeliminowaniu wszystkich, z wyjątkiem pierwszego epizodu ostrego zespołu klatki piersiowej, dla każdego pacjenta. W celu porównania danych klinicznych w grupach wiekowych porównaliśmy proporcje za pomocą analizy chi-kwadrat z poprawką Yatesa lub dokładnym testem Fishera. Wszystkie przedziały ufności były dwustronne, a wartość P równą 0,05 lub mniej uważano za wskazującą na istotność statystyczną. Dla porównania średnich użyliśmy testu t Studenta lub analizy wariancji; wyniki przedstawiono jako średnie . SD. Gdy założenia do analiz parametrycznych nie zostały spełnione, zastosowano test sumy rang Wilcoxona. Podsumowując dane dotyczące związku przyczynowego, uwzględniliśmy wszystkie epizody.
Opracowaliśmy model regresji proporcjonalnych zagrożeń Coxa na czas hospitalizacji, w którym zmniejszyliśmy wiek i 40 innych zmiennych z historii medycznej pacjenta i kursu szpitalnego do 19 zmiennych towarzyszących, które były istotne w analizach jednoczynnikowych. Zmienne te zostały uwzględnione w modelu wielowymiarowych regresji proporcjonalnych zagrożeń, zaprojektowanym w celu identyfikacji czynników, które były niezależnie związane z czasem wypisu ze szpitala. Dane na temat pacjentów były cenzurowane w momencie śmierci, a jedna zmienna, dla której brakowało ponad 20 procent wartości, nie została wprowadzona do modelu.
Opracowano wielozmiennowe modele regresji logistycznej na obecność lub brak niewydolności oddechowej i powikłań neurologicznych w celu zidentyfikowania czynników predykcyjnych tych zdarzeń w momencie rozpoznania. Przeprowadziliśmy jednoczynnikowe analizy regresji logistycznej tych wyników i 35 interesujących zmiennych klinicznych
[hasła pokrewne: wysypka bostonska, dipirydamol, mezenchyma ]
[podobne: teosyal, magnesy ferrytowe, dzianina dresówka ]
[więcej w: budowa żołądka krowy, jelito ślepe, końcowy odcinek okrężnicy ]
